Kýsa bir an gölünde yüzmek ister insan Baþka bir zamaný getirmeden Daha kapýlarý çalýnmadan ölümün Sonsuzluðunu almak ister Bulutlara sevdalar fýsýldamak isterdim Gidiþinin ardýndan Tuna kadar berrak Nil gibi gönlü büyük belki Yaþlarýma perde aralarken tutmak isterdim ruhundan
Asma yollarýn dikenlerinde geziniyor beyazlaþmýþ tenim Her bir acýnýn kavuþtaðýnda Nihayete erme arzusu Vuslatýn göðsünden emmek Býrakamamak Sarhoþ olurcasýna Mavilerin barýþ çubuðunu tüttürmek El sallamak kaybedenlerin ardýndan Sonrasýnda yasýný tuttuðum bir sen kokusunda Fýsýldanmak En þefkatli yerinden Dudak basmak yeniden...
Bir Anadolu olsun havam Ýçimde türküler çoþarken Bir toprak kadar öleyim içinden son kez Renkleri unuturken Maviler kadar gülümserdin bir zamanlar O kumlarý çevirmek isterdim Ve son kez mavi olmak Diðer renkleri benimsercesine...
Kýzýl deniz, Yeþil Deniz bile maviyken Sen beni tutsak edemezsin yok oluþunun içine... Benimsin Deli Köþem... Bilesin...
-Eftelya... -Evet... -Söyle Denizler gerçekten mavi mi?... -Azizim Dünyada baþka renk yoktur... Hepsi mavinin çocuklarýdýr...
E F T E L Y A... (Akdenizi cebinde taþýyan kýz... )
Sosyal Medyada Paylaşın:
((Eftelya)) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.