HADDİNİ BİL ÖNCE
Her insanda olur, ufak tefek,
Kusurlarýmý, görme benim.
Ruhumu sevemiyorsan,
Suretimi, övme benim.
Arkadaþ olabilmeye bak önce,
Dost olmayý bir dene.
Sevgili olmakta ne var,
Sevmesini bil hele.
Ýki çift laf ettik,
Ýnsanlýk yaptýk diye.
Bu ne cesarettir,
Haddini bil önce.
Güvende kalmadý ki kimseye,
Düþmana deðil, dosta bile,
Daha neler göreceðim kim bilir,
Bu kadar da olmaz, diye diye.
Tacizin adý olmuþ beðeni,
Hiç acýmam, giydiririm kefeni.
Karýncaya duyduðuma bakma merhameti,
Kendine gel, getirirler serseri.
Haa, Allah tan korkmuyorsan o baþka o zaman,
Hiç olmazsa, kulundan bari utan.
Sen yapsan da beni sultan,
Kralýna bakmamýþým, soytarýsýný hiç takmam.
Bu kul, yanlýþa meyletmez,
Allah tan baþkasýna eðilmez.
Öðreten olmadý mý sana,
Her kuþun eti yenilmez.
Beni inandýrmaya çalýþma,
Boþa kürek sallama,
Biraz argo olacak ama,
Anlamýyorsun ki, dallama.
Zülfiye ERDOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
zülfiye erdoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.