GİTTİM MESELA

Ben hep gittim mesela,
Bilinmiþ ama gidilmemiþ yerlere.
Ve ben þimdi birkez daha gidiyorum,
Denizli bir kentten, karasal olan diðer bir kente.
Yalnýzlýðýmdan daha yalnýz kalmýþ bir yürekle...
Gidiyorum dost;
Nasibime yüklenmiþ çile ile,
Sýrtýma yük olmuþ ýslak bir ceketle,
Hilalle baþlayan yolculuðumu, dolunayla bitirmek üzere...
Bir uzun yol yolculuðu bu, on tekerlek üstünde,
Baþlar yine camda, gözler seyir halinde yada hayalde...
Ve yol gidildikçe,
Sevdiklerimiz biraz daha kalýr geride.
Arkamýzdan dökülen gözyaþýydý belkide,
Her gidiþte; ayrýlýðýn yaktýðý yüreði söndürsün diye...
Söndürmedi iþte;
Gönül ocaðým yandý yine, döndürdü bedenimi küle,
Çoruh aksa yüreðime, zerre götürmez külümden bile...
Gidiyorum yar;
Bozguna uðramýþ düzenim ile,
Yüreðimde hala sýmsýcak duran gönül türkülerimle,
Ve gecenin en karanlýk anýna sýðýnmýþ bir yürekle...
Ardýmda býraktýðým ne varsa þimdi avuçlarýnýn içinde!
Bakýyorsun biliyorum ama görüyor musun?
Sensizliðe saklanmýþ çýðlýklarým duyuyor musun?
Bir vedaya sýðdýrdýðýmýz bu gecede artýk seher vaktinde,
Þiddetli bir deprem yaþasamda içimde,
Ay hala dimdik duruyor tepemde.
Haykýrmak istiyorum ardýmda kalan geceye; þafak vaktinde.!
Ay vedaya durmuþ güneþ doðmak üzere,
Rüzgar fýsýldar kulaðýma vakit doldu diye;
-Artýk yaþatamam seni kendimle,
Candan ayrýmýdýr sanýrsýn, ölüm var o da bizimle.
Sen merak eyleme, urganýn hazýrdýr bekler elimde,
Kefenin yýllardýr saklý durur cebimde,
Asarým seni gittiðim her yerde...
Öldüðün yer ki; cennettir hep benim gönlümde,
Sen üzülme...

Gürkan BEKTAÞ - ANKARA / 2013
Sosyal Medyada Paylaşın: