Belaný baþka yerde ara aþk Ben uslandým artýk Yüreðim kaldýrmýyor seni Yaþlandým sanma sakýn Sadece yalanlarýndan usandým
Uzak dur benden Çelme aklýmý Seni unutalý çok oldu aþk Kolay olmadý Çok sigaralar söndürdüm kocaman kalbimde Kanamasý geçmeyen yaralarýma tuz bastým defalarca Aylarca baþýmý kollarýmýn arasýna haps ettim Ve en sonunda Ben seni yendim aþk
Þimdi Hýrçýn dalgalý denizlerdeki yosun tutmuþ kayalar gibi kalbim Özlemiyormuyum sanýyorsun ey aþk Yaþlý kalbimin yeniden çocuk olmasýný Griyi yeniden mavi görmeyi Kýrmýzý da yanmayý
Ama, var git belan senin olsun Yaklaþma bana Korkum senden deðil kendimden Sana yenilmek koymaz da bana Kendine yenilmek Ýþte o, Çok kötü koyar insana be AÞK...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakim Alp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.