HAYAL GEMİSİNDE UYANIŞ

Kanosu batmýþ bir devri yaþýyoruz.
Geçmiþin yýkýntýlarý arasýnda
Anýlar güz
Hayat yaralý
Ýçimde yaðmalanan bir sessizlik var.
Hiçbir sonuca ulaþamamýþ

Yürüyoruz dikenlerin üstüne.
Uzadýkça yabancýlaþýyor ovalar
Alev alev gün batýmý
Ama ayný zamanda
Kendi yüzüne hüzün eken
Ve onu besleyip büyüten
Astarlanmýþ akþamlar düþüyor
Gri bir sis olup serçe düþlerimize

Vaz geçtim yýldýzlarla yaþamaktan.
Gökyüzü yanýyormuþ,
Deli bir fýrtýna varmýþ dýþarda
Kimin umurunda?
Hiçbir þey yolunda gitmiyorsa
Karanlýkla yüzleþmek gerek
Kendi karanlýðýndan da doðar çünkü ýþýk

Kaç mutluluk,
Kaç mutsuzluk yaþandý þu çamýn gövdesinde?
Alýn gecenin karanlýðýný üstümden.
Çiçeklensin taþlý yollar
Çölde bahar rüzgârý essin
Herkes özlediði hayatý yaþasýn.

Çiçeklerin sesini duyuyorum.
Aysýz geceye býraktýðým düþler arasýndan
Yeni ufuklar, boþa çýkan umutlar
Bitecektir baþladýðý yerde
Yeþerdiðinde ilk tomurcuklar
Ýnsan neye inanýrsa gerçekleþirmiþ.




Sosyal Medyada Paylaşın: