Sağım Solum Sana Haram

Tüm sesleniþlerim özlemini duyduðum aþka...
Yaþamýn tam ortasýnda ansýzýn çýka gelene...
Ölümü solur gibi de ansýzýn çekip gidene...
Duymadýðýn tüm hayallerim senin boynuna...
Aþka , sonsuzluða , haklý olup ölüme koþana...

Kimse taþýmaya cesaret edemezdi !
Sen sahiplendin sandým saklý düþlerimi...
Geriye býraktýðýn söyleyemediðin hiç’liklerindi...
Bu derin sancýn benden deðilse , kimeydi ?
Aþk mýydý hissettiðin , bu kinin anlamý neydi !

Suçlu aramýyorum ’ inan ’ keþkem de yok sana...
Yaþamaktan vazgeçtikten sonra , beni asla arama...
Sorma nasýlým diye , özleme , bekleme...
Gelmem bir daha , düþmem aþkýnýn ardýna...
Sokulmam beni içine çeken o iç sesine...

Vedalar bilirim , toprak üstünde ölüler görürüm.
Ruhlarý alýnmýþ bedenlerinin kokusunu duyarým...
Sakladýklarý yalanlarýn hesabýný bir gün sorarým...
Zamaný gelir elbet , susup kýzýlcýk þerbeti de içerim...
Yüzüne de gülerim , Elbet gülüþlerim de anlam kazanýr ...

Yaþanýlasý deðil bu dünya yalan !
Anlam kazanmaz gönlüm , talan...
Neye inanýrsan inan !
Yolun açýk olsun !

Saðým solum sana haram...


Yunus Özkan

9.1.2015 03:03




Sosyal Medyada Paylaşın: