sen mahallenin nazlý kýzýydýn
bense ele avuca sýðmaz býçkýn delikanlýsý
aramýzda ki aþk ayyuka çýkmýþtý bir kere
kaynýyordu cadý kazanlarý mahallemizde
gizli gizli buluþuyorduk esen tepede
can buluyorduk bakarken gözlerimizde
konuþmayý yeni öðrenen çocuk gibiydik
konuþtuðumuz iki kelimeydi
seni seviyorum
o kadar saf ve temizdi ki sevdamýz
varsýn olsun bir tek bu günahýmýz
ellerimiz kenetlendiðinde zaman dururdu
dudaklarmýz birleþtiðinde
vururdu mührü bu aþka
nefesinin sýcaklýðý yayýlýrdý tüm bedenime
duygularýmýza gem vuramazdýk
aþk sarhoþu olurduk ikimizde
aradan geçen onca yýla raðmen
ne yerin doldu ne de unutuldun
kalbimde ki yerin hala boþ
kabuk tutmuþ bir halde
aklýma her geldiðinde
depreþir yaram yeniden
iþte o an oynar yer yerinden ...
Refik
09 . 01 . 2015
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.