GÜLESİ YOK Kİ...!
Kayboldum bir boynu bükük yetimde,
Kimsenin elinden tutasý yok ki…
Bir el verip kaldýrayým dedim de,
Elini elime katasý yok ki…
Garibim sesi yok çökmüþ kanarda,
Kalbi ateþler de yüreði darda,
Ekmeði alacak parasý var da,
Katýða verecek parasý yok ki…
Üþümüþ elleri soðuktan donuk,
Sanki doðuþtan dünyaya yenik,
Edeyim dedim de bir günlük konuk,
Kalkýp ta bir adým atasý yok ki…
Sordum ki ebeveyn var mýdýr senin
Soðuktan yarýlýp kalkacak derin,
Babam yok dedi annemde yerin,
Yutkunup bir tutam gülesi yok ki…
Teyzesinden yaný munzarip garip,
Dövermiþ çok zaman çalýyý kýrýp,
Yumruðun sýkarak duvara vurup,
Yergiyi hayýra yorasý yok ki…
Derdini sordukça hayli açýldý,
Anlattý gözbebeklerim küçüldü,
Ýçten içe göz yaþlarý seçildi,
Gözünde yaþlarý silesi yok ki…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.