Kendime Hitabım

Yazma çay þiiri a be Ýbrahim!
Anlamaz bu hâli nadan olanlar.
Halbuki katresi güle nispet im.
Bunu ancak ehlidil olan anlar.

Naz tüter buðusu bir güle emsal.
Hüzün makamýnda baþlar hep masal.
Çaya dair dem dem verilir misal.
Sükutu sükunu iþler suya sýr.

Yazarsan kim okur kim dinler seni.
Hurufatýn rengi suya iþler naz…
Çayda hayal olur gülün deseni.
Dökülür demlikten buðulu niyaz.

Kor düþer sineye kimse anlamaz.
Camda hayal hayal iþlidir niyaz.
Çayý anlatmaya kelimeler az.
Bu minvalde daha geçer kaç asýr.
Ankara, 08.01.2014 Ý.K







Sosyal Medyada Paylaşın: