Es be deli rüzgar
Este al içimdeki umutsuzluğu
mutluluktan uçarken
Sonra yaşattılar mutsuzluğu
Sanki yaşadıklarımın diyetimiydi
Karşılığımıydı bu
Sordum hep kendime
SAHİ BEN YAŞADIMMI sorusunu
Düşünemez kimse bu halimi benim
Düşündükçe ağladım
Hayallerimi kaybettiğimi anlayınca
Hatamı anladım
Boğazımda düğümler oluştu
Yalnızlık kapladı yüreğimi
Kendi mutsuzluğum önemli değilde
Benle çıkmaza soktum sevdiğimi
Hüzünler kovaladı mutluluk unuttu
Acılar tutsak etti yüreğimi
Pahalıya ödedim çektiğim acılarla
Yaşamanın bedelini
Özlemenin sevmenin ne demek olduğunu
Unutmuşken
Sabahı olmayan gecelere,bahar yerine
Karakışlara alışmışken
Sitem dolu yüreğimde acılar eğleşirken
Bahtıma çöken karanlık
Yok olsun artık
Bir umut yeşersin yüreğimde
YETER ARTIK DEDİRTEN....
EMİR
L0d0s 08.01.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.