Sanma sana inandýmda bu aþka yandým.
Ben bu aþkýn bedeline baþtan kandým.
Ben bir sana birde seni bana verene yandým.
Asýl beni yakan o ateþtir bilesin huzura öyle gelesin.
Ateþ bazen göze döndürür yakar bilmeden.
Kimse aþka kavuþamaz, tam ateþ sönmeden.
Asýl yananlar bulamazlar aradýðýný asla ölmeden.
Asýl kavuþma ordadýr aþkýna arþý alemden gelsin.
Bilmez kimseler yaradandan baþka içimdeki sevdayý.
Hasret yaþadýðým arzu ederim kavuþmak için sýlayI.
Parmak basma depreþtirme içimde közleþen yarayý.
Asýl ararým çollerde derman diye susuz aç mevlayý.
Kul özcaným hasretinle kavrulup köze döndüm.
Dillere düþtüm kendimi saldým deli diye deliye döndüm.
Önce alevlendim sonra gelen senden olduðu için söndüm.
Asýl sevdamý sen bilirsin yarap, gerisi boþ al beni yanýna.
08.01.2015 Abdulhamit ÖZCAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.