hayatýn ritmi bozuk, insanýn raf ömrü bitti saçlarýndan tutup fýrlatýlmýþ tüm duygular yaðmurda ahenk bitmiþ, güneþ ýsýtmaktan âciz gündüz geceyle sarmaþ dolaþ, karanlýk da güneþle ara ki bulasýn dünyayý yerli yerinde, nafile
zaman kararsýz, hesaplar altüst hayat dehlizinde çýkanlar iniyor aslýnda, konuþanlar suskun anlamý dibe vurdu hayatýn, renkler tek baþlýk kral çýplak diye baðýran da çýplak þimdi celladýna âþýk bir sürü insan, bekler çarmýhta
lambanýn ýþýðý karanlýk yayýyor odama dýþarýda lapa lapa kar yaðýyor faydasýz ve þýmarýk kararmýþ kar el ele vermiþ karanlýkla hem de sinsice zifiri düþüncelerle kalýyorum baþ baþa, gözlerim bekliyor belki bir yýldýz kayar da daðýtýr diye kasveti Sosyal Medyada Paylaşın:
HALİL ZENCİROĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.