Her bir an...

her an anýlmalý gittiði için keseden
ki bizden daha üzgündür anlar boþa harcanmanýn teessüründen
hatta sanýlýr ki ’sonu gelip de bitmez’ o anlarýn
bir hatadýr yaþanýrken hissedilmeyen her anýn

bize ise anlar az gelir hep senelerimizi düþünmekten
oysa düþünmek adýna hissetmek zorundayýz
halbuki anlar tarafýmýzca o denli istenmiþtir ki gönülden
bir kez de olsa görebilmek
bir elini bir an da olsa tutabilmek
adýna
her minik anlarda ne fýrsatlar doðar
olanak yok olunca doðar boþluklar
boyuna takýlýp dururuz da
baþý ve sonu belli olamayan tüm boþluklar da

biz bu savruklukta kendimizle onlarý da gömeriz birlikte
anlarsa o bozuk ruhta özlerini bile göremezler
anlar boþa çýkýnca yýllardan geriye birkaç gün kalýr
yetmeyen çaresizlikleriyle

biz ”bilmemekle" anlarsa “hissedilme dikleri ” için yanarlar
çaresizlikten boyun büküþle aðlarlar

anlayabilirsek anlarý uzayýp türerler nice yýllara
anlayamasak biter de giderler karanlýklara

anlar saniyelere giremediðinden kaybolurken
bizler bir nefeslik hayatta çakýp uðraþýrýz de babalar da
eksik ve kesik kalmýþ olan yýllar da

anlar hikmeti ve aþamayý her an beklerler
bizlerse garip iþlerin üstüne uçarýz gider seneler
eksik ayaklarla yetiþmek ne mümkün

öyle de olsa yekunu bulmaya çalýþýrýz noksan notlar da
sözde hayatlarýmýzý önemseriz
"hayatý çözmenin vesilesi kaçmýþ olsa bile" esrik yýllarda
deðerlenip bizi yüceltsin diye bekleriz
kel topal yýllarda

hükmümüz kayýp olunca biz/ biz deðiliz aslýnda
bugün ayrýlsak bile anlar duymaz bir cümle
ismimizi ve cismim izi bilip anlamazlar bile
bölük pürçük yaþamaya
sayemizde mahkum kalmýþlardýr bir kere

bizim önümüz de ise parçalanmýþ yýllar kalýr
ancak toplamý birkaç gün eden
hangi yýla da aittir hiç bilinmez

aptalca "neyin eksik" diye de durmadan sorarýz
vitrinlenemeyen anlarýmýza
sadece ah vah içinde saçý baþý yolan da biz


makberin içine "eyvah la" girmekten öte
mescitlerin "yüzünü görmeyen" ahmaklýktan da öte
anlarýmýz biriktirilememekten yakýnýrlar
biz saç baþ yolmaktan da öte
ne zaman ki bir yol görünse
kayýp “hayatlar” hiç bir an çýkamazlar ki düze…



(08.01.2015) AZAP…



Sosyal Medyada Paylaşın: