Durgun Akdeniz”in sesiydi bu sessizlik Bastýrmak imkânsýzdý Yüreðini yaran dev gemilerin motor seslerini. Susmuþtu, çaðlamýyordu. Gizlemiþti dalgalarýný Göbeðinin en derin derinliðine. Ne esen rüzgarý dinliyor, Ne de kendini besleyen yaðmuru Veriyordu çaresiz, yavrularýný aðlara Ve hazýrdý üzerini örtecek atýktan bir kefeni Gücü yetmezdi kinlendiði insan denen yaratýða Ve yürüyordu ahirete Akdeniz”in denizi… Mesut AKÇA
Sosyal Medyada Paylaşın:
MESUT AKÇA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.