Otopsi
komadayken geldi
eli yüzü darmadaðýn duygu içindeydi
zaten gözyaþlarýndan tanýnmaz haldeydi
hemen ameliyata aldýk
sanýrým bir bir ayrýlýk sonuydu geldiðinde
kýrýk bir mevsimdi galiba
üstünde kesif bir güz kokusu vardý
nasýl da titriyordu
iki sözcüðünün arasýnda sýký sýký tuttuðu veda
Ýlk gördüðümde yitikti bakýþlarý
noktasý virgülü daraðacýndaydý
boynunda veda izi vardý
hiç unutmuyorum
sýrtýnda düzensizce kalem darbeleri
çýðlýklarý bile ayazda kalmýþtý
sonradan söylediler bana da
umutlarýný toplayamamýþlar yerden
soðumuþ bir umut nasýl yeniden doðar ki...
fazla da yaþamadý zaten
bir cümlelik kefene sardýlar
gölgesiyle de acýlarýný örttük
üstünde anlaþýlmaz bir þeyler yazýyordu
otopsi istediler sonra þiire
ecelini yüreðinde unutmuþ diye yazdýk rapora
kimdir
ne zaman yazýldý
bulamadýk
Zaten çok insan da okumamýþ belli
vakit geçmeden de defnettik
öksüz duygularýn yanýna
hiç unutmuyorum
geldiðinde
günlerden
ya siyahtý ya gri...
Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.