Bir baþka nazlý doðar sýrma yeleli güneþ
Çukurova üstünde tüm mevsimlere inat
Baþý göklere ermiþ Toroslar büyülü eþ
Bütün bu güzelliðe seyre dalar kâinat
Herkesi kucaklayan Adana’nýn ovasý
Tanýr þalvarlýsýný, bilir çileli eli
Tarlasýnda þakýyan sanki keklik yuvasý
Ýrgatýn yanýk yorgun sesini dinlemeli
Baharýný aratmaz gelinciktir kýzlarý
Meþhurdur koçyiðidi, külhan delikanlýsý
Çukurova’da hayat bayram eder yazlarý
Kavuþur sevdiðine sevdasý, niþanlýsý
Ne güç koyar ne derman baþka yakar sýcaðý
Ýliklerine kadar susuz yürekler yanar
Sabahýn seherinde kaynatýyor ocaðý
Garibaný, yoksulu aþa ekmeði banar
Daðlar sümbül yataðý, nergis kokar yaylasý
Yürekler sevgi taþýr öyle içten ve derin
Ozan, Karacaoðlan, Dadaloðlu sýlasý
Oyunla, türküsüyle kalmaz daha kederin
Saymakla biter mi hiç sanatçýsý, yazarý
Hepsinin kaleminde hasret kaðýda sýzar
Baðlamada yoklanýr telli cura ayarý
Sözler suna boyluya dökülür azar azar
Çukurova dendi mi yürekler umut dolu
Ýnsaný ferahlatýr limonu portakalý
Rüzgârý yanýk eser, üþümez Anadolu
Var mý böyle bir ova bu kadar fiyakalý!
Çatlayan topraðýna bir kez vursan çapayý
Bolluk bereket ile doldurursun ambarý
Meyveden ve sebzeden çokça alýrsýn payý
Cefakâr desek bile halkýdýr bahtiyarý
Burasý Çukurova, gurur duyar Akdeniz
Ülkemizin en sulak verimli hazinesi
Ölümsüz geçmiþiyle tarihi derya deniz
Uygarlýk kondu geçti boþ kalmadý sinesi
Ufkun görünen yüzü beyaz pamuk tarlasý
Yüzüne d/okunanlar sanma sakýn bitiyor
Gurbetin diyarýndan, selamlarýn en hasý
Çukurova’ya doðru katar katar gidiyor.
Nezahat YILDIZ KAYA
5OCAK’14