BİZİM GİBİLERİ

Bende þiir aþktan önceydi,
Aþk seninle geldi.
Bende hüzün senden önceydi,
Huzursa aþk ile geldi
Bende ben benden önceydi
Sen geldin ben gitti …

Böyledir hep benim gibileri
Yürekleri haykýrýr fakat kekemedir dilleri
Ve hep zulmüyle payidar bir sevgilinin ardýndan sallanýr elleri
Böyledir benim gibileri

Koskoca dünyayý içine alýr da yürekleri
Fakat o koca dünyaya sýðmaz hiçbiri
Mekânlarý ve milletleri yoktur onlarýn
Beyaz bir sayfanýn olduðu yerdir evleri
Kýyamasalar da o beyazý kirletmeye
Duramaz ve yazarlar onlar yine de
Tek dostlarýdýr kalemleri
Bilirler, yalnýzlýk kendi,
Yalnýzlýða yazýlmaksa o beyazýn kaderi
Deðiþtiremezler ikisini de hiçbiri.

Sonra bir gün tutar okur birileri
o kirlenmiþ beyazdaki dizeleri
ve bir diðeri....
Buldum sanýr.
Sonra der ki ’budur hayatýn deðeri’
onlarsa üzgündürler
zira o sadece okur ve asla bilemez
o dizeleri yazdýran kederi
-bunu anlasalardý kalýr mýydý o beyazý kirletmenin kýymet-i harbiyesi -

Kendilerine þair demez asla onlar
Yine de yoktur her defasýnda ( her aþkta) katledilen
Yüreklerini saracak baþka kefenleri
Dedim ya böyledir benim gibileri
Ne diðerlerine ,
Ne de birbirlerine benzer kendileri
Nerede bir çýðlýk iþitilse
Önce onlarýn yürekleridir sýzlayan
ve Fakat onlarýn hiçbir zaman duyulmaz sesleri

Yoktur belki ceplerinde bir metelik
Ya da dünya üzerinde yarýna kalacak servetleri
Ama anýlýrlar çaðlar sonra dahi olsa
Aþk gerekçeli bir kaza anýnda onlar.
Tutanakçýdýr onlarýn dizeleri.
Unutmazlar, unutulamazlar
Var oldukça yeryüzünde merhametsiz sevgili.
Unutamadýklarýnca unutulduklarý (!) için midir nedir pek bilinmez
Mahþere kadar duyulur onlarýn iç çekiþleri.

Bende senden önce þiir vardý
Açýlan tomurcuk
Gülümseyen çocuk heyecanýnda
Gittin, bir hazan bahçesi ve
Kendini gömen bir þair kaldý ortalýkta.

Böyledir bizim gibileri
Þair deseler de adlarýna onlarýn
Istýrabýn kâtibidirler aslýnda
Þairi, edibi… Hepsi…


Muhsin Kerem YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: