Devran

Yaðmur gibi yaðdý günler haftalar
Ömürden sel gibi geçti aylar yýllar
Ne adýmý hatýrlayan kaldý, ne dost var
Ne kapýmý çalan kaldý, ne de vefalý yâr

Akarmýþ her nehir kendi mecrasýnda
Yanarmýþ her ömür kendi sevdasýnda

Düþündükçe deli oluyor insan
Geride hiçbir þey kalmamýþ onca yýldan
Boþuna mý geçmiþ bunca zaman?
Benim içinde dönerken bir kez devran

Ne yalan þeymiþ þu koskoca ömür
Hep böyle boþu boþuna mý ölünür?





Sosyal Medyada Paylaşın: