Sesin İlacım ANNE
Sesin ilacým Anne,
Varlýðýn beni ayakta tutan tek sebep,
Ayaklarýmýn üzerine düþtüðüm zaman,
Sesin Ýlacým Anne
Hastane koridorlarýn da sabahlayan sen,
Yine eline beladan çekmeyen oðlun ben,
Gözlerin þiþene kadar aðlayan sen,
Uçurumlardan atlayan oðlun ben,
Sesin ilacým Anne
Hayattan nefesini çeken oðlun ben,
Bana dualar’la nefes gönderen sen
Sýrtýný sana dönen oðlun ben,
Kollarýný açýp gel diyen sen.
Sesin Ýlacým Anne
Ben sana olan sevdamý bitirirken,
Her gün sevdaný milyonlara katlayan sen,
Ben þimþeklerden kaçarken,
Yine beni koruyan sen.
Sesin Ýlacým Anne
Ben yanlýzlýðý düþünürken
Kocaman bir Aile olmayý hedefleyen sen,
Kapýyý çarpýp giderken ben,
Kapýlarý yüzüme açan sen,
Sesin Ýlacým Anne...
Senin yorgun kalbin çarpmasýn acýlara,
Kývrýþmýþ yanaklarýndan akmasýn yaþlar,
Ben seni beklerken Ankara’ da,
Cennet Senin Ayklarýnýn Altýn’da
Sesin Ýlacým Anne
(ahiliyye devrinde kýz çocuklarý diri diri topraða gömülürken,
Kýzý Fatýma-tül Kübra’yý boynuna alýp Mekke sokaklarýnda gezdiren Peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v)
Senin Þefaatine Mazhar Olmayý Ne Çok Ýstiyoruz)
(Hüseyin Öztürk)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.