ANLARSIN
Sakýn gençliðini, bakidir sanma
Sararan yaprak, düþünce anlarsýn
Dünya lüzumsuz bir han, boþ ver konma
Saçlarýna ak düþünce anlarsýn
Gül yanaðýn solar, buruþur yüzün
Dökülür saçlarýn, bulanýr gözün
Deðiþmeyecek sansan bile özün
Günden güne deðiþince anlarsýn
Bir bir azalýr; dostun, arkadaþýn
Dilenmeye baþlar ; oðlun, gardaþýn
Selin eþtiði, tepedeki taþýn
Dibe iniþini görünce anlarsýn
Mevsimler deðiþir, özlersin yazý
Aklýn gider, unutursun bazý bazý
Hoyratça koþan dizindeki sýzý
Düz yolda bile, artýnca anlarsýn
Ey Mesut ! Ömür yataðýný sen kur
Ýþi ehline ver, yuðurma hamur
Güneþin arkasýndan yaðan yaðmur
Topraðý çamur edince anlarsýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.