ARTIK 1

Dosttan yana kestim ben ümidimi
Terk eyledim ana baba yurdumu
Sýlaya çevirdim dönülmez yolumu
Dost çaðýrsa da gidemem artýk

Azýk eylemiþtim çay ile çorbamý
Yarenlikten ördürmüþtüm gönül hýrkamý
Dosta feda eylemiþtim þu sýkýmlýk canýmý
Dost “gücenme” dese de gücendim artýk

Bin sýrrý vardý tuttum kabre kadar dedim
O aðladýkça omzumu yastýk eyledim
Gülünce yolundaki dikenleri gül eyledim
Kýrýldý gönül evim doðrulmaz artýk

Dost, dost deðilmiþ geç de anladým
Vicdansýz yüzünden her gün aðladým
Ben umudumu artýk Hak’ka baðladým
Hak’tan gayrýsýna inanmam artýk

Zeynep der ki sözüm zahirde dost olanlara
Maskeler düþer bir gün çýkar ortaya
Yalan yenik düþer bir gün asýl olana
Dostmuþ yarenmiþ inanmam artýk
Gerçeklik hýrkasýný giydim çýkarmam artýk
Sosyal Medyada Paylaşın: