Oku hakkýn adýyla,odur bizlere yeten Ufkumdaki güneþsin ,þavký gözümde tüten Ýlk demeden baþlayýp,son diyerek biten Aþký göklere yazan, kalem tutan elim sin
Ben bir güle aþýðým,gülse aþýk dikene Aþk olsun bahçesine,böyle bir gül ekene Bir kurþun girdi cana,yazýk oldu sekene Ýçine mezar kazan,sýr vermeyen dilim sin . . Bir mum gibi eriyip ,gitti fani ömür bak Ruhun ruhumun eþi, bedenin benden ýrak Dünyam senle þen olur,sensiz bu toprak çorak Ayný yürekten sýzan ,ele akan selim sin
Kuru yaþ dinlemedim,ne var ise hep yaktým Asýrlarca sen diye kör kuyulara aktým Þükür gördüm gerçeði,artýk ýþýða çýktým Kem oyunlarý bozan,hakka giden yolum sun
Yar sevdamý iþledim, evren denen halýya Bir teberik býraktým,yol üstünde çalýya Þimþekler emaneti ,getir dedi doluya MEYMANÝ bu son hazan,sen ilk bahar gülümsün ..
Aþýk MEYMANÝ (Yavuz YAÐDIRAN) Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşık MEYMANİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.