UMMADIĞIM TAŞ DOKTORDU
Seninle herzaman yüzyüze olup konuþacaktýk sanýyordum
Bana karþý ilgili alakadardýn...
Üstelik her halin ve sesin ile ne kadar da rahmetli
Erkek kardeþime benziyordun
Oysa sen benim paramla
Benim doktorum oldurulmuþtun.
Seni görmek mutlu ediyordu
Neþelendiriyordu beni
Aslýnda gerçek þuydu:
Caným arkadaþým bellediðim
Olduðun yer sýcaktý
Çünki ben üþüyordum
Olduðun yerde aþ vardý
Çünki ben açtým.
Bir kitap okuyordum
Adý Müslüman Þahsiyeti
Rahmetli babamýn adaþý
Bir uzak akrabamýn hediyesi
Sen ise beni tamamen yanlýþ anlayabilmiþtin
Daha sonra anladým
Kalbimin temizliðine ilk kez yandým.
Nasýl mý oldu anladýðým?
Bana gösterdiðin güzel sandýðým alâkaný
Bir hediye ile ödüllendirmek istemiþtim
Bunu da yaptým
Küçük parmaðýna bir þovâlye yüzük taktým
Yýllar sonra karþýlaþtýðýmýzda parmaðýndaydý
Yüzüðün çok güzel dedim
Ben aldým.
Gayet lâkayýttýn
Hiç hatýrlamýyormuþsun
Bu cevabý aldým.
Ve keder hep yaptýðý gibi yine beni buldu
Mutlaka mutlu oldu.
Artýk seni görmeyeceðim
Sandýðým gibi deðildin
Niye üzüleyim.
Velhasýl her þey buraya kadar
Sana niye görüneyiim
Bir de gücendim
Yanlýþlar benden uzak olsun daima.
Sen benim için yanlýþ tutulmuþtun
Çünkü beni yanlýþlara oldurdun
Sizleri vicdanýnýzla baþbaþa býraktým
Ve yine de sordum
Yoruldum
Akciðer hastasý oldum.
Yalanlarý tamamen hayatýmdan kovdum
Zaten onlarý ben hiç istememiþtim ki
Vicdan meselesi.
BAÞ YARACAK OLDU
11.08.1990.Balýkesir.
Müfide Decdeli.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.