Münzevi Çelişkiler
Seni gördüm
Uzun bir zaman geçmiþti aradan
Seni sevdim
Çünkü sana beni seçmiþti Yaradan
Seni yine unutamadým
Unutturamadým kahrolasý kalbime
Saklandýn kalbime
En derinde bir yerlere
Seni söküp atamadým
Silip unutamadým bir kerede
Seni gördüm
Sobeliyemedim oyunun baþladýðý yerde
Her görmemde
Sana beni yeniden aþýk ediyorsun.
Unutmayý sevmeyen kalbime
Yeniden hatýrlatýyorsun.
’Aþk iki kiþiliktir.’ demiþ üstat
Neden limanýma yanaþmýyorsun?
Kaldýrýmda yürürken
Çiftlere yol veren benim neden?
Sen gelsen,
Baþkalarý yol verse bize
Havalara uçsak ya sevinçten!
Arkadaþlarla Yeþilýrmak manzaralý banklarda muhabbet ederken
Sen geçtin gözlerimin önünden
Adýmlarýný saymaya çalýþtým sen giderken
Bir süre sonra kalktým yerimden
Sana doðru yürümeye baþladým hafiften
Ýçimdeki þeytanlarý taþladým
Yine de geçip gittim
Sana bir söz edemeden...
Birdenbire düþündüm
Seni unutmak imkansýz
Her unuttum deyiþim
Seni tekrar hatýrlatmak kalbime
Kalbim seni unutmaya duyarsýz
Her ilaç faydasýz artýk
Þiir yazarým sana yalan yanlýþ.
Yavaþ yavaþ geceye doðru girerken
Yanýmda yine yoksun
Kalemimden akan nehirden oluþan kitabýn
Tam ortasýndasýn
Aslýnda ben seni sana okuyorum
Farkýnda mýsýn?
En son dediðin gibi
Seni gülerek hatýrlýyorum
Ve Eylül’e yine seninle sensiz ’Merhaba!’ diyorum
Bir sonraki þiire geçiyorum...
-MünzevÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammed Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.