sensizlik

sesler geliyor ýssýz caddenin sokaklarýnda
bir türkü sensizliðin yarattýðý kulaklarýmda
o kadar güzeldi ki býraktýðý tat dudaklarýmda
sarhoþ oldu gönül caddelerin ýssýz sokaklarýnda

yürüyorum yavaþ yavaþ aklýmda onun yüzü
ilk tanýþma çok hoþtu mavi gözleriyle beni süzdü
kalbim yerinden cýktý sanki dudaklarý büzüldü
sarhoþ oldu gönül onun dudaklarýnda

elimde bir fotoðraf anýsý var çok eski
ilk kez benimleydi çok güzel bir bluz üzerindeydi
ben yanýnda sönük kalmýþtým gözleri gözleri gözlerimdeydi
ellerimi tuttu ve gülümsedi bu onunla ilk fotoðraf karemdi

sonralarý hayal meyal hatýrlýyordum
aþk sarhoþu olmuþtum halbuki çanlar çalmaya baþlamýþ
kulaðýmda halen onun sesi duymak zorlaþmýþ
son buluyor aþkým can çekiþiyor onu çok seviyordum

ilk üþüme ellerimde baþladý sonra tüm bedenimi sardý
doktor yetiþ içim parçalandý kalbim yarým kaldý
mavi gözler þimdi yaþlý ayaklarým kaydý
aþkým býrakma beni benim hayatým seninle baþladý

gözleri kapandý o mavi gözler artýk bana bakmýyor
kara toprak oldu artýk o dudaklar bana gülmüyor
gözümde yaþlar bu denen artýk bana isyan ediyor
aþkým hani beraber son bulacaktýk bu hayatta bedenim bedeninin
o gülüþlerinin sýcaklýðýný arýyor
ölme bu hayat gözlerinle son buluyor ......

Sosyal Medyada Paylaşın: