Anne
ANNE
Belki yokum, belki beni bitirdim,
Suna boylun bu diyarda tek anne.
Ben bendeki benliðimi yitirdim,
Var dediðin yavrun artýk yok anne.
Kara gölge ak bedene tüneyip,
Bir imtihan bizi bizle sýnayýp,
Kader kaza dinlemeden kýnayýp,
Ýtip kakan yargýlayan çok anne.
Can denilen ruh bedene düþeli,
Yollarýma kýrýk camlar döþeli,
Ben harici herkes mutlu neþeli,
Ýnanmazsan kalk yerinden bak anne.
Küçücüktüm büyüyüp de çaðladým
Kuytu köþe kývrýlýp da aðladým
Derdi çözüp yýldýzlara baðladým
Aðýrlýktan çöktü yüce gök anne
Kara kýþý baðlayýp da döþüme,
Nice derdi sardým dertli baþýma,
Yüce kudret bakmayýp da yaþýma,
Bir gün kucak açacaktýr Hak anne.
AYÞE GÜL YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Gül YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.