"kýrmýzý bir uzay gibiydik buzlar içinde ilk ve son bir birlikte okula gitmek anýlý sýzý ayak parmaklarýmýz mosmor týrnaklarýmýz dikenler içinde gülüyoruz bir de saçlarýmýzda annelerimizin izi sobalar kurulalý çok olmuþ portakal ve elma kabuklarý kokuyor çoraplarýmýz çaðla aðacýnýn çýplaklýðýna üzülüyoruz acemi ateþler yakýyoruz içimizden demek ki ömürden uzun bir yalnýzlýðaymýþ bütün hazýrlýðýmýz..."...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.