Düzdüm diye kafiye þair sandýn sen beni. Belagatin ilminde mahir sandýn sen beni. Edepten nakýs iken edip saydýn sen beni. O zaman söyler misin peki kimdir Fuzuli?
Kaç sahife düþersin iki satýr beyitti. Ederken þerh dökersin anda ecel terleri. Sonra döner durursun yok eskiymiþ yok yeni. Ýdrakin yetmeyince ey anlayýþ fakiri! Ona zýr cahil dersin, bana usta þair mi.
Bilmediðin çalgýda bana yerim dar dersin. Bildiðin de pek yok ya bilmezlikten gelirsin. Farz et ki ben bir gülüm sen de Yunus Emre’sin. Tarif et bana beni týpký bir Yunus gibi. Böylece beyan olsun sendeki þiir zevki.
Muhsin Kerem YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhsin Kerem YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.