AYRILIK

Bir þiir gibi okudum
Yýllarý çakmak gözlerinde
Buðulu aynalara çizdim slüetini
Ter su içinde uyandýðýmda, senli rüyalardan

Seherde kayan kuzey yýldýzýna haber saldým ,akan gözyaþýmla
Sarýp dyamadýðým,sevip kanamadýðým yardan haber diledim, þafaða dek.
Ayrýlýðýn dikenli kanatlarý çöreklendi üzerime
Maðrurdum kan damlarken yüreðimden

Feveraným sessizdi, içim poyrazla derdest olurken
Sen yaðýyordun , iliklerime iþleyerek gökyüzünden
Arsýzca tutunduðum sevda avuçlarýmý kanatýyor þimdi
Yalnýzlýðýna herkez olabilmek için çýrpýnýrken delice
Bilemedim kor alevlerde yanacaðýmý

Þimdi buruk bir hikaye yazýyor kalemim
Yaþaran gözbebeklerime inat ,

Kum sýcaðý tenine kokumu býraktým gelirken.
Þehrinin sýcak ikliminde,öpüþüme emanet ettim dudaklarýný.
Hasret ,habis bir kambur yüreðimde
Ne kaldýysa benden,hibe ettim

Paslý bir uykunun arefesindeyim þimdi
Koparamadýðým güneþi, kara günlerle örtüyorum
Umudum koynumda
Yabancý suretlere iltica ediyor ruhsuz bedenim.


Sevmek ,hayatýn en güzel gerçeði,fedakarlýk ,güven. deðer ,ýþýðý sönmeyen bakýþlar yavrularý.
Her son aslýnda bir baþlangýçtýr ya.
Doðru, ayrýlýklar yabancý ,acý hayatlarýn baþlangýcý çoðu zaman
Paslý bir yalnýzlýktý avuçlarýmda ardýmda bir yürek yükü rüzgar ne zaman sevmeye koyulsam doðrulup çoðaldý ayrýlýklar..


Sosyal Medyada Paylaşın: