S'ye Mektuplar 4
S’YE MEKTUPLAR
---4--- Kendimi bildim bileli bir baþýma kalýp, kendimle vakit geçirmeyi sevmiþimdir ben. Elimde içi çay dolu bir kupayla sessizliði dinlemek, gecenin getirdiði kasveti kalbime çekmek, eski ama unutulmamýþ/unutulmayacak aðrýlý þarkýlarý hissetmek, duymak bana hep huzur vermiþtir. Bu huzuru ben, gecelerde bulmuþumdur hep.
Doðruydu sevgilim. Uykuyu öteleyip kendime zaman ayýrmak þimdiye kadar yapmýþ olduðum þeydi. Seni geceme ortak etmeyi ben istememiþtim.
Bir süredir sessizliðin, yalnýz içilen çayýn, karanlýðýn ve hatta o eski aðrýlý þarkýlarýn bile bir anlamý var. Sen geldin karanlýða basa basa… Ama senin ortak olmanla eksilen huzuru dinlediðim þarkýlarýn geceye yapýþan harareti karþýlayamýyor. O eksilen huzuru bana sen bile getiremiyorsun.
Bana gönderdiðin fotoðraflardan bir tanesini aklýmýn baþ köþesinde taþýyorum. Siyah beyaz bir fotoðrafta renksizsin. Gözlerin kapalý. Kirli sakallarýn var. Bir kýsmý zamana meydan okumamýþ ve beyazlamýþ… Okumamýþ diyorum çünkü, beceremediklerinden deðil. Daha çok, o bulunduklarý zamana meydan okumak istememiþler gibi. Buna yenilmek demiyorsun sen, direnmek diyorsun. Direnirken fedakarlýk ediyorsun. Görüyorum, sen bana bunu gösteriyorsun.
Öyle bir masumiyetle koymuþsun ki kafaný, uyuyor musun uyumuyor musun bilmiyorum. Yanýnda kim var, o fotoðrafý kim çekti bilmiyorum. Ama yüzünde dehþet bir huzur...
Dehþet bir huzurla zamana dokunmuþsun. Ve benim tek aklýmda olan, o an tek düþündüðüm:
Benim yanýmda da bu huzurla uyusun…
Tabiri caizse, tam tamýna bir bebek gibi masum ve huzurlusun.
Kim bilir ne düþünüyor, düþünde ne görüyorsun.
Hayatýmda ne deðiþiyor, ne deðiþti bunu da bilmiyorum. Kalbimde ve karnýmda koskoca kelebekler var seni düþünürken ama. O kelebeklerle birlikte uçuyor uçuyor ve içimin farklý noktalarýna çarpýp, içimde varsa bir gökyüzü, oraya geri dönüyorsun. Sevdalanýyorum sonra içimdeki bu tutkuya. Ýnsan kendine, kendi hissettiðine de sevdalanýyormuþ meðer diyorum. Sonrasý aklým baþýmda deðil, içimde kelebekler…
Ve içimde uçuþan siyah beyaz bir fotoðraf…
Þimdi uyuyorsun ve ben düþlerini dinlemek istiyorum.
Dinlediðim maviler, dinlediðim sabahlar ve yaþadýðým her uykusuz gece…
Kalpsizim. Aldýðým yaralarý, hissettiðimi inkar ettiðim sevdaya ben bulaþtýrdým.
Ve evet, yaralarým var. Hep vardýlar. Hep vardýlar ve azalmayý istemediler, gün gün çoðaldýlar.
Umrumda deðiller artýk. Belli ki; ben seni yüreðimin ve hayatýmýn baþ köþesinde istiyorum.
Ve seviyorum.
Seviyorum…
ASENA GÜLSÜM GÜNEÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.