Sen bir heves olsaydýn þu seven yüreðimde
Ne önemin kalmýþtý ne de önemsendiðin
Körü körüne sevda artmazdý dileðimde
Cana ortak ferdasýn serde özümsendiðin
Ýçimdeki telaþta yürüyen ayak izin
Usulen her arzuma gölgedir illa gizin
Çok büyük söz ederek aksini demem ama
Lisanýmda noktasýz sonu gelmez cümlesin
En sýcak kimliðinle sokulursun þurama
Dünyamda tek ahali etrafýmda cümlesin
Mutluluðu bölüþür gülüþen bir çift gözün
Hükmü söner güneþin hâle sürülür özün
Sen bir gelincik aþký, hatrýn çoðaltýr meþki
Kýþýmýn yaðan karý gönlümün baharýsýn
Seninle bereketli ömrümün sýrça köþkü
Hüznümün yarýnlarý bir de hasret harýsýn
Gecemin seherinde güne yansýyor yüzün
Umut doruklarýný yoklar bitiþik düzün
Bütün söylenenleri bahane sanma sakýn
Ýhmal edilmeyerek iþlisin tüm zerremde
Ezberimde demlenip soluðumdan da yakýn
Adýnla nazlý nazlý dönüyorsun küremde
Sana açýk kollara bitsin artýk hacizin
Ömür boyu sevmeye almasam artýk izin.
Nezahat YILDIZ KAYA