MAVİ

iyi tart avuçlarým
kýþ güzeli bir ömür
kayýp günlerin aðýrlýðýnda
sýrtýmda nenem’den kalan bu eski þal
ýsýtmýyor hatýralarý


rüyalarýmý kesen eza yolunu
aydýnlatmýyor ki ati...
üstüme üstüme yaðýyor yýllar
bütün ayrýlýklar kar tanesi


ah! bu kýþ
zemheri geceleri
vurdu hayal bahçelerini
esti gürledi rüzgâr, uçurdu gönül kuþlarýný
aþksýz bir aðaç masalýydý hayat
kandým tüm yalanlara


uyuyup
uyandým da
hep kördüðüm umutlar



kan revan güneþ
gök camý düþtü yerlere, sardý bulutlarý elem
aðlýyor böðrümde melankoli daðlarý
tanrým! neden tümsek bu yollar
neden çýkmaz


son kýþýnda çýðlýðý gür düþtü topraða


þimdi bir düþ
bir pencere yeter bana
havalanmak için zindan çukurlarýndan
kalbimde aðlayan melekler



gözyaþlarýnýz denizler kadar mavi…