Gülmedim dünyada bir an içten gönülden Hep acýlar önüme dizildi durdu.. Þu fani dünyada sefa sürmeden Cefalar ömrüme hep pusu kurdu...
Yalanmýþ her hali dünyanýn nasýl da kandým Binbir yüzüyle eyledi durdu Her güne bir umut yükledi aldattý beni Ömrümden çalýp ruhumu yordu
Beden yorgun ruh yorgun kalmadý mecalim Ýnsanlar günahsýz gibi yargýya durdu Hep kendimde aradým günahý amma Ben ben dedikçe insanlar haddini bilmez oldu
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeynephalebabus26 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.