gözlerin mahzun bakmasýn öyle
býrak alçak daðlar yerinde kalsýn
aðlamasýn gözlerin gülsün yüzün
kirpiklerin zamansýz kýyama dursun
berrak bir su gibi aktýn yüreðime
cemre olup düþtün gönül bahçeme
kalýcý ol gitme can ol gönlüme
senin olmadýðýn yerde susar
bülbüller gelmez dile
açmaz olur dalýnda konca güller
küstürme beni aþka sevdaya
Süleyman hükmetmedi mi koca dünyaya
aþkýnýn önünde o da aciz kalmadý mý
evlat acýsýný yaþarken tatmadý mý
içimdeki yangýnlar yakar beni
söndürmeye yok mecalim
isyan çýðlýklarým sensizliðin adý olur
gözlerimde yaþlarla kendime gelirim
herþey bir rüya imiþ
uyandým sabah bitti
yaþanan acý tatlý her ne varsa
anýlarda kaldý hepsi
bitmemeliydi böyle
gerçekleþmeliydi yaþamdan beklenen
ve biz de mutlu olmalýydýk
gülmeliydi yüzümüz
beceremedik ve biz bizde bittik ...
Refik
30 . 12 . 2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.