İNSANLIK

ÝNSANLIK

Eskiden hür idi insanlýk bence
Mutluydu fakire ekmek verince
Ateþte yatsa da gelir serince
Serinler metalle artýk insanlýk

Mutluydu insanlýk inan sevince
Düþmaný deðiþti para verince
Tutuldu insanlýk teknik gelince
Seviþsin metalle artýk insanlýk

Teknoloji zaman ile geliþti
Ýnsanlýk tutuldu vahþetler özgür
Yalandan aðladý hep hüngür hüngür
Ýzledi metalden maðdur insanlýk

Parayý metali mutluluk sandý
Duyunca þak þaký koltuða kandý
Farkýnda deðil ki ahreti yandý
Söndürür metalle artýk insanlýk

Ne zaman ki Tanrý dillere düþtü
Çaldý çýrptý yandaþýyla bölüþtü
Ýnsanlýk kutsandý iþ baþa düþtü
Sinsi sinsi bir arada gülüþtü
Gülerek ölmüþtü zaten insanlýk

Hüma Efkan

Sosyal Medyada Paylaşın:

Hüma Efkan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÜNAYDIN SEVDİĞİM DELİ ADAMLAR SUS RİYAKAR, İKİ YÜZLÜ İNSANLAR GÜNAYDIN BABALAR GÜNÜ ŞEHLA BAKIŞLI CEYLAN DÜN DÜNDE KALDI AZİZİM. AYRILIĞIN ERTESİ GÜNÜ AH BE ÇOCUK