Ürkütücü bir kimliðin olabilir haklýsýn ama hüviyetin mavi be adam
Sen yinede içinde yarýþan öfkeleri alma ciddiye her kitap beynini hamur edebilir birgün birgün senide sallandýrýr yaðmur öpülesi kirpiklerinden aþaðý
Ýçindeki çamura basmadýkça, kimse bilemez gotik ne demek Sen haykýrmadýkça anlaþýlmaz vebalinle insanýn canýný yýrttýðýn
Seni hatýrlatacak diye sustuðumdan olacak içime konuþur olmuþ bütün kehaneti kalbimin bastýra bastýra yorgunluðumu, kimbilir kaçkez yoruldum
Tiyatral bir oyunun içine çektiðinden beri bende þüpheliyim kimliðimden avuçlarýma unutmamak için kýsa notlar yazýyorum, unutuyorum rollerimi yine azalmýyor suçum onlarda yenik düþüyor iþte aklýmdan uçuþuveriyor sorgulanmayý beklemeden
annem de olmasa doðduðuma bile inanmazdým herhalde sen de olmasan ben nasýl nefret ederdim kendimden ?
Okunaksýz sokaklý bir kent gibi duruluyorsun, yapma Bir kuþu öpmekten zor deðil ki sevebilmek yuvalanmýþ kýsa yolculuklar gözlerinin ülkesine kaçamaz sen kovmadan içinden kuþku adam ! insanlarýn kalbi aç karný deðil
Bir gönlün varsa ona da sormak gerek yumuþak mý hâlâ havasý eðer taþsa sol kaburganýn altý cenneti üflerim içine þah damarýna yakalanmadan