Dostum olmadı

Ýnsan’ým pes ettim ben insanlýða
Konuþtum olmadý, sustum olmadý
Usandým haksýza baþ eðe eðe
Þu bülbül dilimi kýstým olmadý

Ukalâ durmadan hava basýyor
Görmemiþ böbür den ahkam kesiyor
Bilmeyen konuþup beni kasýyor
Kendini bilmeze, küstüm olmadý

Kalemim tükendi, defterim doldu
Verdiðim öðütler laflar da kaldý
Çok uðraþtým amma olanlar oldu
Kimseye en ufak kastým olmadý

Duymadým görmedim taklidi yaptým!
Bana ne diyerek boþ gözle baktým
Yüzüme yalandan gülenden býktým
Meltem yellerin de estim olmadý

Bu kurak çöllerde yeþil neylesin
Kapat kulaðýný namert söylesin
Seven gönüllerde sen hep gaylesin
Haram otaðýnda postum olmadý..

Leylican’ým ’dokuz köy den kovuldum’
Eyvallah diyerek durdum eðildim
Açýk sözlü oldum, yine döðüldüm
Bir ALLAH’ýn kul’u dostum olmadý.

Leyla Yýldýrým (Leylican)

Not yoruma gelen tüm deðerli dostlarýma teþekkürlerimi gönderiyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: