Kıyan kıyana

*
Ölüm meydanlar da göbek atýyor
Her kez bir birini, kýyan kýyana
Güzel günler hayal oldu batýyor
Ölmeden kabire koyan koyana
*
Çok insan aç gezer demez halini
Kimi þaþkýn oldu, arar yolunu
Kimi maþa varken yakar elini
Þu tatlý dünyadan cayan cayana
*
Garibim üstüne ararken yorðan
Sonradan görmeler oldu kurulðan
Bunalan boynuna takýyor urgan
Cesedi cadde’ye yayan yayana
*
Þanslý yüzer gölde, yan gelir yatar
Elbiseler alýr giymeden atar
Fakir bir lokmaya ömrünü satar
Kýymeti bilinmez, sayan sayan
*
Zenginin yediði her gün tatlýdýr
Her þey kusursuzdur her þey katlýdýr
Su üstünde yaþar gemi- yatlýdýr
Þa þa’yý görünce ayan ayana
*
Ayaz da sokakta üþüyen bilir
Acýyý, kederi yaþayan bilir
Sýrtýna sarýpta taþýyan bilir
Þeleði boynuna kayan kayana
*
Ýdare, idare gaz’da tükendi
Bir gün gün etmeden yaz’da tükendi
Aðzýmýz da tad yok tuz’da tükendi
Balda zehir oldu doyan doyana
*
Leyla’ yým yazarken gam ile yazdým
Çoðunu yaþadým, çoðunu sezdim
Doydum olanlardan canýmdan bezdim
Mezarlýkta yer yok buyan buyana.
.*
12.09.2014 Çorum /Uðurludað
Leylican & Leyla Yýldýrým

Sosyal Medyada Paylaşın: