Düş

Kuzeyimde Karagüney, güneyimde Göktepe;
Geziyorum kýrlarda, ýssýz, yalnýz, biçare;
Saat gecenin dokuzu,
Ay ýþýðý vuruyor ardýç aðaçlarýna;
Ýçim karanlýk, hüzün dolu...

Sen uzakta, ben uzakta;
Geçer günler ayrýlýkla...
Ne hacet saklamaya,
Gönüller, gönüllerin yanýnda..
Birden;
Hayalini görüyorum karanlýkta!
Heyecanla yaklaþýyorum,
Kayboluyorsun!

Kuzeyimde Karagüney, güneyimde Göktepe;
Geziyorum karanlýkta, sensiz,
Senle birlikte..
Saat gecenin onu,
Mehtapta parlarken kalemim,
Ýçim yasa bürünmüþ, hüzün dolu...
Uzun uzun bakarým;
Gözlerim korkulu..

Bir kayaya yaslanýp tekrar düþe dalarým;
Yine seni görürüm;
Hayal-gerçek arasýnda...
Evet!
Ýþte açmýþ kucaðýný, bekliyorsun yolumda!
Yüzün eskisi gibi yine tebessüm dolu.
Ne hikmet bu Allah’ým; iþte yarim kolumda!

Kuzeyimde Karagüney, güneyimde Göktepe..
Sevda mý yaþanýrmýþ Toros zirvelerinde,
Uyanacaðýma ölseydim keþke!
Sosyal Medyada Paylaşın: