[30 herkes birþey söyler doðrusu bilinmez. Delikanlý delikanlýdýr herþeye gülünmez. Boþuna yaþayýp boþ þeylere ölünmez. Ben bu boþ gençliðe anlam verebilmirem.
Dokunulan özüm olunca dalýpta geldim. Ben dostlarla atýþmayý gönülden sevdim. Bir bayrak uðruna yarap ne canlar verdim. Þimdi bu gençleri fazla inan göre bilmirem.
Kalemler yazýyor heceler suskun. Ýnsanlar daðýlmýþ herkesse küskün. Eðer boynu bükük duruyorsa ülkün. Ben bu insanlara anlam verebilmirem.
Kulözcaným yazaçak çok þey hele var. Kelimeler dizildi boðazýma boðazým dar. Beni bu sýkýntýdan kurtar ey yüce yar. Artýk kendimi bile kaybettim tanýyabilmirem.
Abdulhamit özcan Sosyal Medyada Paylaşın:
kulözcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.