Yorgun tebessümlerinle gülen sen, nazar bocuðum vefasýz güzelliðindi beni aldatan çok verip az alýnmýþ maskelerden bahsediyorsun kanmadým Bâbillerden kalan bu yalanlara.
Hey! sen nazar boncuðum, yapay denizlerde yüzüyorsun limanlarýn hep kapalý giþe, ne kaptaný ne de rotasý belli korkularla yaþama, aþk dediðin yüzü çalýnmýþ bir gökyüzü yaðmur bekleme, Aristoteles tapýnaðýndan.
Topla günahlarýný bir oda hazýrla penceresi denize yakýn ýþýðý yakma içimdeki telaþý al, unut geçmiþten ne varsa bekle beni, yüzünün en sevdalý yerinde inanmýyorsan bana, alda git, þu Troya’dan getirdiðin kelaynak düþlerini.
Nuri Daðdelen
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.