Otobüste Bir Rüya
Bahçedeyim bu gece
Yaðmur eþlik ediyor dizelerime
Senin gördüðün yýldýzlarý göremiyorum
Hava kapalý bu gece
Dinliyorum,
Yaðmurun huzur verici seslerini
Belki sen de dinlersin diye
Huzur buluyorum ama seni bulamýyorum
Yazdýðým kýsacýk þiirlerimde
Ýki bardak çay istedim annemden
Belki içmek istersin sen de
Çay sevmesen de
Ýçerim ben ikisini de senin yerine merak etme
Merak da etmezsin sen beni
Avutuyorum kendimi iþte
Cümle kuramýyorum
Özne koyamýyorum senin yerine
Sen yoksan eksik kalýyor paragraflar
Satýrlar hasret kokuyor
Sen olmadan bu þiir defterine
Yaðmur da durdu artýk
Eþlik etmiyor dizelerime
Yaðmur sesinin yerini sessizliðin sesi alýyor
Ürkütüyor beni her hecemde
Zamanla yarýþýyorum sanki
Doldurmak istiyorum sayfamý bir kalemde
Uyanýyorum yavaþ yavaþ
Seni düþünürken uyuyakalmýþým otobüste
Rüyamda bile uzanamýyorum
Körpe dudaklarýna ya da ufacýk ellerine
Ýnmek istiyorum
Ayakta beklerken uyuduðum aþk otobüsünden
Dolunayý gören bir yerden þiir yazarak
Ulaþmak istiyorum hayallerime...
-MünzevÝ
12 Haziran 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammed Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.