Sesin yok ya, sanki nefesi kesildi yaþadýðým bu kentin… Nehirler yataðýný deðiþtirmiþcesine, tüm yaðmurlar yolunu þaþýrmýþ gibi…
Sanki, Uludað’ýn eteklerinde, mor menekþeler yerle bir, yokluðunun yarattýðý kasýrgalarda, kökleri topraðýndan ayrýlmýþ gibi, boynu bükülmüþ hallerde her biri…
Baktýðým gördüðüm ve dokunabildiðim her þeyde bir farklýlýk var sanki... Bu sabah, tüm doðanýn kimyasý deðiþmiþ gibi.
Tüm yeþiller ser sebil mayýn döþenmiþ uykusuz gecelerime, Sesin yok ya, hain bir karanlýðýn mahkumiyetinde dizelerim. Nerde bir ýþýk görsem, senden ufacýk bir umut diler, yüreðim…
Sesin yok ya yokluðun, örsle çelik arasýndaki çekiç darbeleri gibi, eksiltir, inceltir bekleyiþlerimi… Sen dolu þekil alýr saniyelerim, sen kokar kekik bezeli yamaçlarý hasretimin...
Sesin yok ya, hayat durmuþ gibi sanki. elektrik tellerine konan serçenin kanat çýrpýnýþlarýna yüklediðim sensizliðim bile Sana ulaþamayacak kadar cýlýz ve cansýz gibi.
Tüm anarþist þarkýlarýn týnýsý azalmýþ, Son desibel dinlediðim tüm þarkýlar, Ýnceden inceye, güftesini yitirmeye yüz tutmuþ bir naðme gibi, rahatsýz bile etmiyor beni.
Sesin yok ya, Sanki, Sanki, Sanki, yaþadýðým kentte hayat durmuþ gibi, hiç dönmeyecekmiþsin ihtimalleri, talan etmiþ tüm güzellikleri...
NÝLGÜN ÇAKICI/BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güzelçamlı 2021 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.