BAZEN GİTMEK GEREK

Bazen çekip gitmek gerek
Hiç kimsenin seni bulamayacaðý bir yerlere
Öylesine küsmüþ sündür ki hayata
Hiç kimseyi görmez gözlerin artýk.

Giderken kapýyý öyle bir çarparsýn ki
Rüzgarý alýr götürür seni ýssýz kaldýrýmlara
Geceler boyu dolaþýrsýn sokaklarý
Dikilir kalýr gözlerin bir türlü sabah olmaz .

Gidiþinin ardýndan yýllar gelip geçse de
Ýçinde ki öfken ömür boyu dinmez
Kaçtýkça kaçarsýn yaþadýðýn her þeyden
Aldýðýn nefes bile aðýr gelir zamanla.

Bir kýyýya oturup hayatý seyredersin
Öylesine küskün gözlerle bakarsýn ki hayata
Hayatýn tüm güzelliklerini göremezsin
Bir kere kýrýlmýþtýr kalbin artýk.

Öyle büyük patlamalar yaþarsýn ki
Ýçin içine sýðmaz dolup taþarsýn adeta
Bir zaman sonra bedenin ruhuna
Sen ise kendine aðýr gelmeye baþlarsýn.

Sýðdýramazsýn kendini hiç bir yere
San ki bir sýðýnmacý gibi boynu bükük kalýrsýn
Öylesine yaralanmýþsýn dýr ki
Hiç bir ilaç derman olmaz içinde ki yarana.

Ne can kalýr nede canan kalýr
Her biri teker teker sýrtýndan vurmadan
Gittiðine piþman olmazsýn zamanla
Ve gitmenin ne kadar doðru olduðunu anlarsýn.

Bazen gitmek gerek delice sevsek bilene
Sevdiklerimizin uðruna ölsek bilene gitmek gerek
Kimine göre bir kaçýþ gibi görünse de gitmek
Aslýnda bazen gitmek sevdiklerimizin mutluluðu içindir.

Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın: