S'ye Mektuplar 1

S’YE MEKTUPLAR
---1---

Bugün gün boyu düþündüm. Seni sýðdýrmaya çalýþtýðým adýn hiçbir yerinde çiçekler açmýyor. Öfkemi papatyalardan ya da benzer baþka çiçeklerden çýkarabilirdim. Seviyor ya da sevmiyor oynayacak, yapraklarý hislerimize alet edecek yaþý çoktan geçtik belki.
Ve belki ben seni sevmek için tam bugün, bu saat, bu saniye güneþin doðuþunu bekledim.
Gözlerim aðaran günde. Bütün yazý kýzýla boyamýþ bir güneþ var, o güneþ henüz kendini tam olarak var edemedi. Kuþlarý gökyüzüne yakýþtýrmýyorum bugün, benimle birlikte bütün gece uyumadýlar ve kanatlarýnýn sesi beni m gökyüzüme, yüreðime duyulmalý diyorum. Öyle çok hayal kuruyorum ki, safça arzu edilen bir rüyayý anlatýr gibi, anlatýrsam kaybolacak biliyorum, korkuyorum.
Ýnsanlarý sevebileceðine dair inançlarý olmayan insanlar vardýr. Öyle ki, insanlarý sevmedikleri gibi kendilerini de sevemezler. O insanlar aynalardan korkarlar, birer insan olduklarýný çoktan unutmuþlardýr çünkü. Unutmak istedikleri her þey gibi…
Eskimiþ, eksiltilmiþ, hor kullanýlmýþ duygularý hiçe saymanýn, o duygularýn var olmadýðýna inanmanýn daha onurlu olduðuna ikna olduktan sonra, yaþamayý terk etmiþlerdir.
Bu tip insanlar için, birçok hikâyeyi, kendisini yolun doðrusuna sokacak bir sevda sonlandýrýr. O insanlar geçmiþi unutmasalar da, kalplerini akýtabilecekleri tek bir insaný kendi dünyalarýnýn merkezine yerleþtirip severler. Çok severler.
Bir-az insan içinse geçerli deðildir bu. Ne sevda onlara yaklaþýr, ne onlar sevdaya kucak açarlar.
Bunlarý anlatýyorum çünkü ben hep o “bir-az” insan kalabalýðýnýn içinde olduðuma inanmýþýmdýr. Hayatýmý aþkýn varlýðýndan habersiz geçireceðimi düþünmüþümdür hep. Bugün böyle düþündüðüm günlerden deðil elbette…
Günlerdir sabahýn ilk ýþýklarýna kadar ayakta kalýyorum. O ilk ýþýklarý, karanlýðýn o kayboluþlarýný izliyor, düþünüyor, dalýyor, uyanýk halde rüya görüyorum.
Ama daha çok düþünüyorum.
Ýki göðsümün tam ortasýnda bir hareketlilik var. Buna inanmam zor.
Ben…
Donuk, soðuk, ýsýnamamýþ, hayata tutunmayý uyanýk kalmakla bir tutan ben…
Ve sen!
Kendi varlýðýna sahip olamamýþ bir kalbi, hikâyesini umursamadan sevmeye hazýr…
Sevilmeyi bekleyen!
Sen…
Nerden geldin sen!

ASENA GÜLSÜM GÜNEÞ


Sosyal Medyada Paylaşın: