ÖZGEÇMİŞ

Kýrkyedi baharý Mayýs ayýnda
Tanrý’nýn lütfuyla dünyaya geldim.
Alfabeyi söktüm mektepten önce
Dünya ahvalini bilmeye geldim.

Bir o yana bir bu yana savruldum
Güneþ yaktý ayaz vurdu kavruldum.
Gün gelende bir güzele vuruldum
O buruk sevdayý tatmaya geldim.

Dolaþtým Ýstanbul, Paris, Berlin’i
Marsilya, Viyana St. Augustin’i
Gördüm insanlýðýn binbir halini
Görüpte kendimce idrake geldim

Çýrak oldum, iþci oldum çalýþtým,
Memur oldum, müdür oldum yazýþtým
Bahçe kurdum toprak ile karýþtým
Gücümün yettiðin yapmaya geldim.

Yüksekten uçmadým gittim enginden
Hoþsohbet dinledim gönlü zenginden
Mazlumun acýsýn duydum derinden,
Kanayan yarasýn sarmaya geldim.

Gece nedir, gündüz nedir bilmedim,
Hep koþturdum bayram-tatil görmedim.
Ýnancýmdan zerre ödün vermedim
Namerdi beyninden ezmeye geldim.



Mehmet Hanifi DAÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: