GERÇEK

Zaman durdu bugün safaðýn kýzýlýnda
Güllerin üzerine nakþolmuþ çið damlalarý, kavuþmayý beklerken toprakla,
Güneþ küsmüþ geceye.
Gece sitemkar,yýldýzlarýn koynundan gözkýrpýyor güneþe.............






Aðlamaya küstüm bugün
Sildim dimaðýmdan telaffuzunu
Yýllarýn paslý uykusundan uyandýrýp ruhumu
Yeni umutlar nakþettim günümün girizgahýna
Karalarý beyazlara teslim ederken usulca
Sevda yanýklarým þaþýrdý fermanýma

Umutla beslediðim,sevgiyle büyüttüðüm dünleri
Geleceðin seyyahýna uðurladým ,
Gururu , mertlik kisvesinden kopardým.
Sevmeyi ,hesapsýzlýk defterine kaydettim

Bitmez denen þeylere, inancýmý yitirdim
baþlangýç bildiðimi bir akitle tükettim
Uzayan gecelerde,bir inilti beklerken
Vazgeçmeyi öðrendim

Hayatta adým adým yürümeli insan,kþarken etrafýna bakamýyor fluya giriyorsun.Bitmez denilen, seni hayata baðlayan þeyler bittiðinde, kaybolup yitiyor.inancýn ,güvenin, zenginliðin....
Tek gerçek var dünyada oda ölüm.
Tek zenginlik var ömürde,sevgiyle çýkarsýzca paylaþýlan bir lokma...
Sosyal Medyada Paylaşın: