UYKUYLA SAVAŞIM

UYKUYLA SAVAÞIM

Yok arkadaþ yok,
her türlü savaþ oyununu denedim.
Her hileye baþvurdum.

Bazen koyun saydým,
bazen kuzu postuna girmiþ kurt.

Bazen bir gizli ajan,
bazen alenen yazan!

Olmadý,
olmadý,
olmadý.
Yenemedim uykusuzluk denen bu orduyu.

Bütün aðrýlý silahlarýný kuþanmýþ,
kirpiklerimi fýrlatýyor birer ok gibi
gözlerime saplanýyor

oðuþtururken gözlerimi
bir bakmýþým yine sabahýn sýfýr altýsý,
geçer diyorum savaþ sancýsý,
ama nafile.

Duymuþ olmalý uykusuzluðun galip geldiðini,
imam nöbette!
Az sonra duyulur ezan sesi,

Artýk kesilmiþtir uykusuzluðun nefesi.
Bütün bedenim yenik düþmüþ

Vurur kafayý yatarým.
Dokunmayýn ben öðleye anca kalkarým.

Sizlere günaydýnlar.
Bana tatlý rüyalar…

Sosyal Medyada Paylaşın:

Hüma Efkan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÜNAYDIN SEVDİĞİM DELİ ADAMLAR SUS RİYAKAR, İKİ YÜZLÜ İNSANLAR GÜNAYDIN BABALAR GÜNÜ ŞEHLA BAKIŞLI CEYLAN DÜN DÜNDE KALDI AZİZİM. AYRILIĞIN ERTESİ GÜNÜ AH BE ÇOCUK