üþüyorum babacýðým..! kar sýcaklýðýnda nefes almaktan buz misali yataklara sarýlmaktan üþüyorum.. oysa, ne de sýcaktý anamýn koynu belki de çilek gibi olurdu minik burnum o abu hayat dolu memelerindeki sütü emmekten baba..! çok özledim, hani salýncaðým dý ya kollarýn yaslandýðým göðsünden, daha güvenli bir yer var mýydý acaba…? yataðým dý orasý yorganým olurdu sýcak nefesin ve daha neleeeeer… neler… baba…! yoruldum, buz misali dostluklardan, kar sýcaklýðýnda insanlardan… çok özledim baba çoook… keþke hiç büyümeseydim baba o zaman sen hep yanýmda kalacaktýn ben ise seni bu kadar özlemeyecek tim de yine salýncaðým da sallanýp sýcak yorganýmýn altýnda uyuyacaktým mutlulukla… üþüyorum babacýðým…! Çok…! 20 aralýk 2012….03:42
Sosyal Medyada Paylaşın:
sado63 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.