Acýnýn dergahýnda yoðrulmuþ hamurumuz
Biz kedere gülümsemiþ
Umutsuzluklarýn önünde eðilmiþ
Dertlere yüreðimizi sonsuz açmýþ
Sevda uðrunu her þeye katlanmýþýz
Elimizden uçarken mutluluðumuz izlemiþ
Kan aðlarken dilimiz susmuþ
Harlanmasý gereken alevler sönmüþ
Yaþlarý tükenen gözlerimiz hep aðlamýþ
Yaþamamýz gerekirken biz gönüllü ölmüþüz
Geriye bakarken þimdi
Solumda ince bir sýzý
Beynimde ufak bir piþmanlýk
Ruhumda sebepsiz bir hüzün
Yüreðimde bitmez bir keder
Neyin savaþýný vermiþiz biz
Ellerimiz boþ
Yüreðimiz kýrýk
Yalanlar melteminde kaybolmuþuz
Dilenirken sevgiliden son kurþunu
Doymadan kalkmýþýz biz
Aþkýn bize sunduðu sofradan
Yün yataklar serilirken altýmýza
Biz sarp kayalarda yatmýþýz
Kýsacasý kendimiz etmiþ kendimiz bulmuþuz
Sevmeseydik bu kadar
Güvenmeseydik olur muyduk heder
Yanar mýydýk aþk denen yalanýn narýnda
Kanamalý bir veba gibi giymiþiz üzerimize
Sevgi sandýðýmýz tüm yalanlarý
Uzak durmayý hiç denemeden
Gönüllü kölesi olmuþuz
Mahvýmýzý hazýrlayan sevgisizliðin
Hüzün denizinde kulaç atmýþýz
Bir damla sevgi bulma ümidiyle
Bekli de anlamýþýz
Ama korkularýmýza sarýlmaktan
Kurtaramamýþýz kendimizi
Diyerek
Ya bir daha sevgi uðramazsa muhitimize
Uyumayý seçmiþiz sessizce yalanlarýn ininde ….